او آمد

آسمان، آبی ‏تر از همیشه

زمین، سبزتر از همیشه

باران، پیوند آسمان به زمین

جاهلیتِ حجاز در آستانه‏ ى زوال

تیرگى مغلوبِ روشنایى

عدالت، مولودِ قداستِ خاک

او آمد

پیام‏ آور روشنایی‏ ها

بشارتِ چندین هزار ساله‏ى خدایان

که در خاک، پنهان زیسته بود

چه انقلابِ شگرفى

در جانِ ذرّات عالم برپا شد

کودکى پا به عرصه‏ ى هستى گذاشته است

که تمامى ذرّات هستى برایش لالایى می ‏خوانند

اعجاز در بند بندِ انگشتانش

زیستن آغاز کرده است

  The sky was bluer than ever
The earth was greener than ever
The rain was the link of sky to earth
The barbarism of Hejaz was on the verge of decline
The darkness was defeated by the brightness
Justice, the newborn of earth chastity

He came
the messenger of brightness
the gods few thousands years glad tidings
that had lived hidden in the earth
What a marvelous revolution
happened in the life of specks of the world
A baby was born
that all the specks of the world are lullabying for him
The miracle has started
to live in joint of his fingers

دکتر شریعتی

تصویر همه از یک زندگى مطلوب و یک دنیاى ایده آل بیشک یکى نیست. اما با اینهمه مقولات و مفاهیم معینى در طول تاریخ چند هزار ساله جامعه بشرى دائما بعنوان شاخص هاى سعادت انسان و تعالى جامعه به طرق مختلف برجسته و تکرار شده اند، تا حدى که دیگر بعنوان مفاهیمى مقدس در فرهنگ سیاسى توده مردم در سراسر جهان جاى گرفته اند. آزادى، برابرى، عدالت و رفاه در صدر این شاخص ها قرار دارند.تمام مبارزات طبقاتی در تاریخ بشری بر همین مبنا بوده و هست...

علی بن الحسین

 

خداوندا! ستارگان آسمانهایت فرو خفته اند و چشمهای مردمان در خواب صدای بندگان و حیوانات خاموش گشته و پادشاهان در های خود را بر روی همه بسته اند و نگهبانان شان بر آنان نگهبانی می دهند و آنها خود را از کسی که حاجتی از آنان می خواهد مستور و محجوب کرده اند و کسی فایده ای از آنان نمی بیند اما تو ای خدای من! تو زنده ی استواری هستی که خواب فرایت نمی گیرد و چیزی از چیز دیگر مشغولت نمی سازد در های آسمانت به روی هرکس که تورا بخواند پیوسته باز است در خزانه های غیر تو بسته است ولی در رحمت تو هرگز بسته نمی شود و فایده های تو از هیچ خواهنده ای دریغ داشته نمی گردد بلکه تو به فراوانی بذل می کنی تو ای خدای من ! همان بخشنده ای هستی که هیچ یک از ایمان آورنده های نیازمند خود را از درت نمی رانی و خواستاری تو بر هیچ بنده ای پوشیده و ممنوع نیست نه! قسم به عزتت که حاجت آنها را هیچ کس جز تو نمی تواند برآورده سازد.........

دکتر شریعتی

من ردایت را
ای دریغا مرد
می درم از پیکر آدم پرستان قدم در باد
می کشم از پنجه سوداگران نغمه و فریاد
می زنم بر شعله خودسوزگان تا ابد در یاد

ای دریغا مرد ......................